Μια φορά κι έναν καιρό,
στη Κίνα βρήκανε ιό,
που 'θελε να κυβερνήσει,
όλους να τους κατακτήσει.
Πήρε πλοία και βαπόρια
και το έβαλε στα πόδια,
έφτιαξε και μια κορώνα,
κι έφυγε για τη Βερόνα.
Μα εγώ δεν τον φοβάμαι.
αφού ξέρω και θυμάμαι,
τι να κάνω, πού να πάω,
όλα να τα προσπερνάω.
Ύστερα από καιρό,
βρε δες τον, έφτασε και εδώ!
Κι έχει κόλπα πονηρά,
πω πω πω, τι συμφορά!
Μα τα χέρια μου απλώνω
και τους άλλους δεν ζυγώνω.
Αποστάσεις αν κρατάω,
απ' αυτόν θα ξεγλιστράω.
Μα εγώ δεν τον φοβάμαι.
αφού ξέρω και θυμάμαι,
τι να κάνω, πού να πάω,
όλα να τα προσπερνάω.
Μάτια, μύτη δεν θ'αγγίζω
κι αν θα χρειαστεί να βήξω,
τον αγκώνα μου θα βάζω,
τις συνήθειες θ'αλλάζω.
Όλους θα τους προστατέψω,
την κορώνα του θα κλέψω,
ήρωας εγώ θα γίνω
και σ'απόσταση θα μείνω.
Μα εγώ δεν τον φοβάμαι.
αφού ξέρω και θυμάμαι,
τι να κάνω, πού να πάω,
όλα να τα προσπερνάω.
Μα εγώ δεν τον φοβάμαι.
αφού ξέρω και θυμάμαι,
τι να κάνω, πού να πάω,
όλα να τα προσπερνάω.
